Ууч
Һәрдин һууҗмул үүриннь дора нисчәсн олн шовуд үзнә.
— Ээҗ, ээҗ, эн юн шовудв? — гиҗ сурна.
— Мана үүрмүд, — гиҗ экнь хәрү өгнә. Һәрд һанцарн бәәдг хөвтә болҗана. Болв Һәрд дахульта бас болх зөвтә. Эс гиҗ юуни төлә шовудын хан болҗахмб? Кедү шовуд үзҗәнч — цуһар мана итклтә үүрмүд.
Экиннь өгсн хәрүд һәрдин һууҗмул байрлад, соньмсч цааранднь хәләв — «Эдн мана итклтә үүрмүд болҗана».
Генткн хәәкрнә:
— Яһлав, яһлав, эднтн мана хот хулхалҗана.
— Көвүн минь, бичә хәәкрәд бә. Теднчнь маднас юм хулхалсн уга. Би эврән теднд өгв. Мини келсн үгиг үкн-үктлән бичә март — һәрд кедү өлн болв чигн — хаҗудан бәәсн шовудла хотасн хувалцх зөвтә. Иим өндр уул деер теднчн хот олҗ чадшго. Тегәд бидн теднд дөң болх зөвтәвидн.
Кемр сән үүрмүдтә болхар седхлә — бийчнь цаһан седклтә, җөөлн зүрктә, өр-өвч, килмһә болх зөвтәч. Күүнә тоомср күчн-чидләр биш, цаһан, өр-өвч седкләр ирдг болҗана: күн — дөңгәр, шовун – далвагар, гиҗ келдмн.
Орчулснь Мучерән Сергей
Ууч* — великодушный
Рубрика: 
