Залху hурвлh
Залху hурвлh
Кезәнә hолын өөр залху hурвлh бәәҗ. Нег өрүн эн удн модн деер сууhад үрглнә. Ик ө-шуhу моднас цоохр шонтл нисҗ ирәд, ут хоңшарарн шүрүстә модна hол цокад бәәнә.
Һурвлh өсрҗ серәд, хәәкрнә:
— Эй, шонтл, ю кеҗәнч?
— Би хот идҗәнәв, энд юмн элвг.
— Цааран йовад ид, чамас көлтә унтҗ чадҗахшв, — гиhәд hурвлh шонтлыг көөнә.
Эрг-дург гиҗәтл, цоклур нисҗ ирәд доңhдна. Һурвлh терүг уурлна:
— Чи намаг серүлчквч, бичә шуугад бә!
— җилин хамгин сән цаг эклҗәнә! Эндр цуг җивртн байрта бәәнә. Би эн сәәхн өдрт дууhан нерәдҗәнәв.
Арh уга, hурвлh тендәс нисәд, нег модн деер сууhад үрглнә. Удан боллго, шууганас хәрү сернә. Нег бичкәхн шовун үүрән ясад, сахняд нисәд бәәнә. Залхуhасн ичәд, hурвлh ик хол hазрур шовhр чолута нег халцhа хад деер ирҗ бууна. «Һәәвhә hазрв, ә-чимән уга, ода нөөрән хаңhаhад унтнав», — гиҗ hурвлh санна. Болв хадын шуурхад бәәсн харадасин җирглhн энүнд унтх өгсн уга.
«Уга, му hазр», — гиhәд эн теегүр ниснә. Тенд торhас болн царцахас энүнә нөөрт саалтг болна. Эс одсн hазр уга, альд болв чигн җ ирhл бульглад, цуhар көдлмш кесн бәәнә.
«Эднәс би юуhарн му болҗахмбв? Би бас үүрән яснав, зуг нисн гиҗ невчк муурад бәәвв, маңhдурас эклнәв», — гиhәд эн унтна. Маңhдуртнь hурвлh бас юм кесн уга. Yвл ирәд, цасн орв. Төгәлңдән үр ясх хагсу ноhан, модна хамтхасн, җөөлн шавр чигн үзгдхш. Хоома hурвлh одачн өдр сааhад бәәhә. Yр угад шовун иигән-тиигән нисәд, үвлин ут киитн сөөд даарна.
Орчулснь Мөснә Инҗр